خیلی سخته هنرمند و خواننده در پیشگاه خدا باشه و رو سفید از امتحان الهی اش در حضورش با روی

سفید وسر افرازانه به خدا بگوید الهی: من حبیب :هم بخاطر نام مبارکم که یکی از صفات زیبای توئه وهم

بخاطرهنری که به من داده بودی و با افتخار از یک ملّتی بنام ایران و سرزمینی بنام ایران بانو که بهشت

جهان بود سفر کردم و به این سفر ی که همه روزی مسافر آن خواهند بود افتخار میکنم که سلام مردمم را

به خدا ،خدایی که مرا را به دو عالم بخشید ، برسانم و با شجاعت به دوست همه ی نوع بشر بگویم

من عاشق ایران بودم چون مادرم ایران بانو بود و خدا جون ممنونم که مردمم ازآن عشق الهیشان به لطفت

کمی هم از آن عشق به من هدیه دادند ، و در خاک ایران بانو ، تو خواستی که روحم از بدن جدا

شود نه در غربت و خوشحالم بگویم عشق واقعی یعنی تو ای خدای بزرگ .
———————————————————————————————————
وحبیب این ترانه را با خود برد تا در عرش الهی به تمام شهدای پاک سرشت تقدیم کند که تمام وجودشان

رابرای وطن و برای ناموس وطنی بنام ایران بانو فدا کردند و سنگ تمامی شد در میان تمام هنر مندیهای

حبیبی بنام دوست خدا و مردم که با افتخار از تمامی آنها با صلابت و نستوه و پیروزمندانه به خدایش

رسید . روحت شاد وگلگون حبیب ما و حبیب خدای ما

—————————————————————–
حسین دوست داشتنی باز هم ممنونم از شما و تک ترانه و همه ی برو بچهّ های باهال سایت