تک ستاره ی موسیقی ایران بازهم یک شعر و ترانه را به بهترین شکل ممکن اجرا کرد

تا به طرفدارانش بگه وثابت کنه هنوز بهترین خواننده ی تاریخ ایران است

واز این پلّه که سعودش مسلّمه پایین نخواهد آمد و بایدافتخارکنیم

که هنرمندی که ۵۸ شاید ۵۹ سال از خدا عمر گرفته با این صدا و درخشش در دنیای موسیقی

فعّالیت کنه و جسورانه و با شهامت غم غربت را در قالب شعری بنام باران

و دلتنگیهایش وگرفتگی دل آسمون و چشمان خسته و گریون را با پریشان خاطری

بر زبون شیرینش جاری کنه تا شاید خدا بشنود و کمی درصبوریش تجدید نظر کنه

تا از دنیای پر آشوب و دچار مخمصه نجات پیداکنیم و باران رحمت بدی ها را بشوید

و درهوای تمیز و دور از غم غبار و بدی وآشوب صفت ، نفس بکشیم و فقط صدای بارون

آرامش بخش درد و رنجهایمان باشد و بگوییم الهی شکر: خداجون آنروز را خواهیم دید؟

بازهم دستان گرمت را تمام دوستدارانت میفشارند بیتا خانم و به شما افتخار میکنند

که در ترانه بارون، ترانه ی بارون را در هوای بارونی از دل داغونی لیلا گوش فرا دادند

خداوند نگاهبان وحافظت لیلا جان که برای ملّت ایران دختر همان جهانگیری و صورتت همیشه نمکین است.