شهاب عزیز با صدای خاصِی که داره بلا فاصله آدمو یاد زنده یاد خواننده دلها داوود مقای می اندازه که شعرها وصدای آن

عزیز رفته سفر که عامیانه میخواند و زبانزد کوچه و بازار بود و هست و خواهد بود ، میشود صدای شهاب را یادگاری از

آن صدای همیشه پویا تلقّی کرد که تا نسلهای پی پدر پی و همیشه در خاطره ها جای خود را محکم و محکمتر حفظ خواهد کرد

دراین ترانه هم از عشق پاک و دوست داشتنی و عشق به همسر خود و تمام عاشقان فارسی زبان میخونه و به بانوان گل ایران

زمین هدیه میکنه ، به زیبایی هرچه تمامتر و جهت یادآوری باید بازخوانی ترانه های استاد مرحوم داود مقامی را نیز به توسّط

شهاب جان فراموش نکنیم و همه بر این مطلب واقفیم که فقط صداست که میماند .

خیلی خوشحالمون کردی حسین جان در این جمعه ی دل انگیز و خدا خوشحالت کند . آرزوی بهترین ها را برای شهاب و تمام خوانندگان در غربت را از خدای متعال خواهان و آرزومندم .